ทุกครั้งที่เราเขียนสเตตัสเฟซบุ๊ค เราไม่เคยปล่อยให้มันผ่านไปเฉยๆ เราไม่ได้ปล่อยให้ตัวเรา ‘ตาย’ ไปจากความเห็นหรือเรื่องเล่านั้นๆของเรา เมื่อกด send ไปแล้ว เราจะเวียนกลับมาดูมันใหม่ บางคนก็ถึงขั้นจับจ้องมองดูมันอยู่ตลอดเวลา ว่าใครจะมากดไลค์ไหม ใครจะแสดงความคิดเห็นอย่างไร เพื่อจะย้อนกลับมา ‘แสดง’ ความคิดเห็นต่อเนื่องตอบโต้กันไป ไม่ว่าจะเป็นแง่บวกหรือลบ