
หายนะของความบ้า
แอริสเป็นกษัตริย์ที่ครองบัลลังก์เหล็กหรือ Iron Throne เป็นคนที่ 17 เขาเป็นพ่อของเรการ์ (Rhaegar) วิเซอริส (Viserys) และดาเนริส (Daenerys) ซึ่งคนหลังสุดได้ชื่อว่าเป็น ‘แม่มังกร’ ที่หลายคนคงคุ้นตาดี
Read More…articles that instigate
แอริสเป็นกษัตริย์ที่ครองบัลลังก์เหล็กหรือ Iron Throne เป็นคนที่ 17 เขาเป็นพ่อของเรการ์ (Rhaegar) วิเซอริส (Viserys) และดาเนริส (Daenerys) ซึ่งคนหลังสุดได้ชื่อว่าเป็น ‘แม่มังกร’ ที่หลายคนคงคุ้นตาดี
Read More…มีหนังสือสองเล่มมาแนะนำครับ
เป็นสองเล่มที่อ่านแล้ว ‘เซอร์ไพรส์’ มาก เพราะอ่านในช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน และพบว่าเขียนดีทั้งคู่ โดยที่โดยส่วนตัวไม่เคยรู้จักชื่อนักเขียนทั้งสองมาก่อน ก็เลยตื่นเต้นมาก อยากแนะนำครับ
Read More…รุ่นน้องวัยปลายยี่สิบคนหนึ่งเพิ่งได้ดูหนังเรื่อง The Sound of Music เป็นครั้งแรก เขาตั้งคำถามกับผมว่า – นี่คือ ‘หนังดี’ ของคนสมัยก่อนโน้นจริงหรือ เพราะมันทั้งยืดยาด แลดูโฆษณาชวนเชื่อหลายอย่าง และมีข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ที่ผิดพลาด
เมื่อได้ฟังอย่างนั้น รุ่นพี่อีกคนหนึ่งดูเคืองๆ เล็กน้อย ที่มี ‘เด็กเมื่อวานซืน’ มาท้าทายหนังโปรดในวัยเด็กของตัวเอง รุ่นพี่คนนี้อายุห่างจากรุ่นน้องน่าจะเลยสามสิบปีได้ เขาพยายามอธิบายกับรุ่นน้องคนนั้นว่า The Sound of Music เป็น ‘หนังดีตลอดกาล’ อย่างไร
และแล้ว -ไม่ผิดคาด, คนจากสอง Generations นี้ก็ทะเลาะกัน
Read More…ทุกหนแห่งในบ้านของเธอเต็มไปด้วยความทรงจำ คอกแพะและโรงชีสนี้ใครเคยสร้างไว้เมื่อไหร่ ก้อนหินหลังบ้านที่เธอและญาติพี่น้องเคยไปนั่งเล่น รวมไปถึงหลุมศพหน้าบ้านของผู้เป็นที่รักของเธอ ไม่ว่าจะแตะต้องไปตรงไหน ทุกสิ่งล้วนกลายร่างเป็นความทรงจำเสมอ
Read More…ทุกวันนี้ เด็กสาวคนนั้นกลายเป็นหญิงชราวัย 89 ปี ผู้พำนักอยู่ในโรงพยาบาลที่คอยดูแลทางจิตให้เธอ เธอมาทำงานในสตูดิโอใกล้ๆ โรงพยาบาล แม้งานของเธอจะทรงพลังและเป็นที่ชื่นชอบไปทั่วโลก แต่ไม่มีใครมองว่าเธอเป็นเหมือน ‘ระเบิด’ เต็มไปด้วยพิษสงเหมือนสมัยสาวๆ อีกต่อไปแล้ว โลกรักเธอก็เพราะงานของเธอ ‘น่ารัก’ เต็มไปด้วยสีสัน ลายจุด และความไม่มีที่สิ้นสุดของตาข่าย
Read More…แต่ละช่วงของละคร (ที่จะเรียกว่า ‘องก์’ ก็อาจจะได้) ตัวละครต้องเล่นคนละแบบหมดเลย ตั้งแต่เล่นแบบละครเวที + ละครโทรทัศน์ คือเป็นละครเวทีที่มีกลิ่นอายแบบละครโทรทัศน์ ซึ่งคือเล่น ‘ใหญ่’ ทั้งสองแบบ แต่ใหญ่คนละแบบกัน โดยทุกคนต้องดึงการเล่น ‘ใหญ่’ ทั้งสองแบบออกมาผสมผสานกันให้ได้ ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
Read More…เฮอร์มานน์ เฮสเส คือนักเขียนชาวเยอรมันผู้ยิ่งใหญ่ เขาได้รับรางวัลโนเบลในปี 1946
หลายคนรู้จักเขาจากงานอย่าง ‘สิทธารถะ’ ที่ผสานร้อยปรัชญาตะวันออกกับแนวคิดตะวันตกเข้าด้วยกัน
แต่คนรุ่นใหม่อีกจำนวนมาก ก็รู้จักเขาจาก ‘เดเมียน’ เพราะแท็ก #นัมจุนอ่าน จากเกาหลี ที่พัดพาเหล่าชาว ‘อาร์มี่’ ให้หันเหมาสู่วรรณกรรมสำคัญระดับโลกของเฮอร์มานน์ เฮสเส
Read More…Eco ก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยปลื้มวิถีชีวิตพวกนี้สักเท่าไหร่ บางตอนเขาทำตัวเป็น ‘มนุษย์ลุง’ เต็มที่ด้วยซ้ำ
ข้อเสนอสำคัญของ Eco ก็คือ เราต้องรู้ตัวให้ได้ว่าเราอยู่ในสังคมไหล และต้องหาเครื่องมือใหม่ๆ มาทำความเข้าใจมัน
Read More…ดูซีรีส์ The Haunting of Hill House มาถึงตอนที่ 6 ก็ต้องตกตะลึงพรึงเพริศในแบบที่ฝรั่งเรียกว่า jaw-dropping
ที่บอกว่าตอนที่หก ทำให้ตกตะลึงพริงเพริศก็เพราะ หลังจาก ‘ปูพื้น’ เรื่องมาอย่างเชื่องช้าแบบ slow-burn แล้ว ผู้กำกับก็เลือกเปิดตัวครึ่งหลังของซีรีส์ ด้วยวิธีถ่ายแบบ long take
แต่เป็น long take ที่เต็มไปด้วยปัญหา!
Read More…สุภาษิตเก่าแก่บทหนึ่งบอกว่า-เป็นเรื่องยากที่จะหาแมวสีดำในห้องมืดพบ,
ฟังแค่นี้ หลายคนคงนึกตามว่า การหาแมวสีดำในห้องมืดนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆ เพราะแมวนั้นปราดเปรียว หากไม่อยู่ในอารมณ์จะเคล้าแข้งเคล้าขา มันจะวิ่งหนีปรู๊ดปร๊าดหายไป ความมืดทำให้เราไม่รู้เลยว่ามันอยู่ตรงไหน และเป็นไปได้อย่างยิ่ง ที่มันจะไม่ได้นอนหลับนิ่งๆอยู่กับที่
ดังนั้น จึงมีโอกาสมากทีเดียว ที่เราจะใช้เวลาเท่ากับนิรันดร…ในการตามหาแมวสีดำตัวนั้นในห้องมืดจนพบ
แต่กระนั้น สุภาษิตบทนั้นก็ไม่ได้จบลงเพียงนั้น
มันยังมีต่อไปอีกนิด-ว่า,
…โดยเฉพาะเมื่อไม่ได้มีมีแมวอยู่ในห้องนั้น…
เมื่อได้ยินสุภาษิตบทนี้ครั้งแรกในหนังสือชื่อ Ignorance : How it Drives Science ของ Stuart Firestein ผมอดนึกขำอยู่ในใจไม่ได้ว่า มันช่างเป็นสุภาษิตที่ ‘หลอกลวง’ อะไรเช่นนั้น
Read More…Sapiens คือหนังสือที่ทะเยอทะยาน มันบอกเล่าเรื่องราวของมนุษย์ตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบัน ตั้งแต่กำเนิดมนุษย์ การดิ้นรนต่อสู้ ความขัดแย้ง การร่วมมือ ความรุ่งเรืองเฟื่องฟู ฯลฯ โดยพยายามรวบรวมทุกมิติแง่มุมแห่งชีวิตเอาไว้ เพื่อสำรวจย้อนกลับ เพื่อตอบคำถามว่า-ทำไมเราถึงอยู่ ‘ที่นี่’ บนโลกใบนี้ได้ยาวนานขนาดนี้
Read More…นี่เป็นหนังสือที่มี ‘ความอังกฤษ’ มาก มีกลิ่นอายแสบๆ คันๆ บางอย่างแบบอังกฤษ แต่ผสมอยู่กับวิธีสร้างตัวละครที่สมจริงและมีเลือดมีเนื้ออย่างที่สุด ที่งดงามมากก็คือ เราไม่รู้เลยว่าอิชิกุโรจะพาเราไปไหนจนกระทั่งอ่านแต่ละเรื่องจบ
Read More…