อยากให้ผมลองตอบคำถามอะไร ทิ้งคำถามต่างๆ ไว้ได้ ที่นี่ เลยนะครับ

 

 

Q : เราจะรู้ได้อย่างไรว่า ทุกๆครั้งที่เราอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง (ในแง่ของรสนิยม) เช่น กินอาหารร้านดีๆ เที่ยวตามคาเฟ่และบาร์คูลๆ ชื่นชอบในศิลปินต่างประเทศ ดูซีรี่ส์และรายการฝรั่ง หาความรู้เรื่องการดริปกาแฟ อยากทำอาหารฝรั่ง อ่านนิยายภาษาอังกฤษ ฯลฯ นั่นคือเราอยากพัฒนาตัวเอง หรือเรากำลังถูกลวงให้สูญเสียตัวตน

เรากำลังเป็นคนหัวสูง?

 

A : ผมเข้าใจไปเองนะครับ ว่าคำว่า ‘หัวสูง’ ในที่นี้ ตรงกับภาษาอังกฤษว่า Snob

ทีนี้ เราก็ต้องกลับมาดูกันครับ ว่าคำว่า Snob หรือ ‘หัวสูง’ มันหมายถึงอะไร

เขาบอกว่าอาการ Snob มันหมายถึงคนที่เชื่อว่ามีความสัมพันธ์ (Correlation) ระหว่างสถานะทางสังคม (Social Status) กับ ‘คุณค่า’ ของความเป็นมนุษย์ (Human Worth) ซึ่งก็แปลว่า คนที่ Snobbish เชื่อว่า ยิ่งสถานะทางสังคมสูงเท่าไหร่ คนคนนั้นก็ย่อมมีคุณค่าของความเป็นมนุษย์สูงเท่านั้น

แล้วเราก็เอาสถานะทางสังคมไปผูกเข้ากับ ‘รสนิยม’ อีกทีหนึ่ง แล้วในบางสังคมก็ซับซ้อนกว่านั้นอีกนะครับ เพราะมีอาการบูชาคนผิวขาวหรือโลกตะวันตก ความสูงส่งก็เลยไปพัวพันเข้ากับอาการ White Supremacy ด้วย คือเห็นว่าอะไรที่เป็นของโลกตะวันตกจะ ‘เหนือ’ กว่าสมบัติของสังคมตัวเอง

ทีนี้ย้อนกลับมาที่คำถามนะครับ คำถามก็คือ เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเรากำลัง Snob อยู่หรือเปล่าในเวลาที่เราอยาก ‘เสพ’ อะไรที่มันแลดู ‘เหนือ’ กว่าบรรทัดฐานของคนในสังคม

ก็ต้องตอบคำถามนี้ด้วยคำถามย้อนกลับไปก่อนครับ ว่าทำไมเราถึงคิดว่าสิ่งที่เราทำมัน ‘เหนือ’ กว่าคนอื่นๆ ในสังคม ทำไมเราถึงคิดว่าการเที่ยวบาร์คูลๆ การดริปกาแฟ การดูซีรีส์ฝรั่ง ทำอาหารฝรั่ง อ่านนิยายภาษาอังกฤษ ถึงเป็นเรื่อง ‘หัวสูง’ หรือ ‘เหนือ’ กว่าการกินโอเลี้ยง ดูละครหลังข่าว กินส้มตำปลาร้า หรืออ่านนิยายไทย

ถ้าเราตอบคำถามนี้ได้ เราก็จะตอบได้เองนั่นแหละครับ ว่าเรากำลังทำตัวเป็นคนหัวสูงหรือเปล่า หรือว่าเราเสพสิ่งเหล่านั้นเพราะเราชอบ หรือเราแค่ ‘อยากทดลอง’ เพื่อให้รู้ว่าเราจะชอบหรือไม่ชอบมัน (และในเวลาเดียวกันก็เท่ากับยอมให้สิ่งเหล่านั้นเข้ามากล่อมเกลาความชอบในตัวด้วย เพราะถ้าเราให้เวลากับมันมากพอ เราอาจจะรักชอบมันก็ได้) 

เป็นคำถามที่ตอบแทนคนอื่นไม่ได้ แต่แต่ละคนต้องลองตอบด้วยตัวเองครับ