อยากให้ผมลองตอบคำถามอะไร ทิ้งคำถามต่างๆ ไว้ได้ ที่นี่ เลยนะครับ

 

 

Q : เป็นคนมั่นใจในตัวเองมากว่าถ้าสู้แล้วจะทำได้ทุกอย่าง ผลคือทำก็ได้นะคะ แต่ร่างกายพังมาก อย่าบอกว่าให้รักษาสมดุลนะคะ เพราะเป็นเรื่องของการเอาชนะตัวเอง ทำไงดีคะ เขียนเองก็ยังงเอง ว่าจะบากบั่นหรือจะไปให้สุดหล้าฟ้าเขียว

 

A : สู้แล้วทำได้ทุกอย่างจริงหรือ อย่างน้อยที่สุดก็น่าจะมีสิ่งที่ทำไม่ได้อยู่อย่างหนึ่งนะครับ – คือรักษาร่างกายไม่ให้พัง

การบอกว่า ‘จะบากบั่น’ หรือ ‘ไปให้สุดหล้าฟ้าเขียว’ สะท้อนให้เห็นว่าคุณได้ ‘เลือก’ แล้วที่จะมีชีวิตอยู่ใน Fast Lane เพราะตัวเลือกมีแค่ ‘บากบั่น’ กับ ‘ไปให้สุดหล้าฯ’ ซึ่งทั้งสองอย่าง ที่สุดก็เป็นไปได้ว่าจะทำให้ ‘ร่างพัง’ ทั้งคู่

แต่คำถามคือ-ก็ถ้าหัวจิตหัวใจมันเรียกร้องให้ลงมือทำจนสุดฤทธิ์ แล้วคุณไปยั้งๆมันไว้เพราะกลัวร่างกายพัง คุณจะพึงพอใจกับชีวิตของตัวเองเหรอครับ

เหมือนคนได้ยินเสียงปี่เสียงกลองประโคมโหม ย่อมต้องอยากวิ่งออกจากบ้านไปร่ายรำโดดเด่นอยู่บนเวที จะให้ยั้งหยุดอยู่บ้าน ก็คงทุรนทุรายทรมาน คำตอบของผมก็คือ-ถ้าอยากไป, ก็ไป ถ้าอยากทำ, ก็ทำ ทำให้ร่างกาย (และจิตใจด้วยเอ้า!) มันพังบอบช้ำไปเลย

แล้วถ้าไม่ตาย เราก็อาจจะหลุดเป็นชิ้นๆโดยไม่แหลกสลาย และเมื่อไม่ได้แหลกสลาย ที่สุดเราจะเรียนรู้วิธีนำชิ้นส่วนที่พังนั้นมาประกอบกลับเข้าด้วยกันใหม่ กลายเป็นร่างใหม่ที่อาจจะชำรุดตรงนั้นตรงนี้บ้าง มันอาจไม่ได้แข็งแกร่งกว่าเดิม แต่มัน ‘กรำศึกกร้านโลก’ มากกว่าเดิมจนพอรู้แล้วว่าถ้าถูกดาบฟันมาในทิศนี้ ต้องหลบหลีกและรับมืออย่างไร ไม่เหมือนคนที่นั่งเฉยๆอยู่บ้านเพราะกลัวร่างพัง

สุดท้ายก็เป็นตัวเลือกของคุณเอง ชั่งน้ำหนักของหัวใจให้ดีเถอะว่า คุณอยากตะลุยให้ร่างพัง หรืออยู่เฉยๆให้หัวใจค่อยๆผุสลายไปกันแน่

ผมรู้ว่าคุณตอบได้