การถูกชกมีได้หลายแบบ แบบหนึ่งคือถูกชกในแง่บวก อาทิถูกหนังดีๆบางเรื่องชกเอาจนแทบจะหงายหลัง หรือถูกหนังสือบางเล่มที่ ‘ร้ายกาจ’ เหลือเกินทำร้ายเอาจนกระทั่งหลังอ่านจบแล้วถึงขั้นกินไม่ได้นอนไม่หลับ หรือแม้แต่ถูกเพื่อนแท้บางคน ‘ชก’ เอาด้วยคำพูดบางคำ ในเวลาอันแสนเปราะบางของอารมณ์

การถูกชกอีกแบบหนึ่งคือการถูกชกในแง่ลบ ทั้งที่ถูกชกจริงๆ ด้วยหมัดลุ่นๆ เป็นการชกที่หลายคนมองว่าเป็นการใช้ความรุนแรงทางตรง หรือไม่ก็ถูกชกด้วยสิ่งอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นคำพูดของใครบางคนที่ตัวของเรามองว่าเขา ‘เป็นอื่น’ จากกรอบวิธีคิดของเรา หรือเพลงบางจังหวะที่เราไม่ถูกจริต อาจฟังแล้วง่วงเหงาจนอยากสลบไสล หรือฟังแล้วถูกกระตุ้นมากเกินไปจนเจียนคลั่ง

ทำไมการถูกชกถึงมีได้หลายแบบ – อย่างน้อยก็สองแบบ คือแบบที่ ‘บวก’ กับแบบที่ ‘ลบ’ ?

ในชีวิต ผมเคยชกเพื่อนหนึ่งครั้ง จำไม่ได้เสียแล้วว่าเขาคือใคร และเราทะเลาะกันเรื่องอะไร และอีกครั้งหนึ่ง ผมถูกเพื่อนชกด้วยหมัดตรง กระแทกเข้าครึ่งปากครึ่งจมูก เลือดกบปาก และกินน้ำพริกไม่ได้ไปเป็นสัปดาห์

ครั้งที่ถูกเพื่อนชก ผมไม่ได้โกรธเพื่อนเลยสักนิด เพราะเพื่อนไม่ได้ตั้งใจชกผม เขาเพียงกำลังสู้กับเพื่อนอีกคน แล้วผมเข้าไปปราม หมัดนั้นพุ่งเสยเข้ามาอย่างไร้ทิศทาง, ทว่าตรงเป้า

หลังจากนั้น เราหัวเราะให้เรื่องนี้ เขาไม่ได้ขอโทษ และผมก็ไม่ได้ต้องการ

ส่วนครั้งที่ผมชกเพื่อน ผมโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยง ทว่าเพื่อนหัวเราะ – เขาเย้าผมเล่นด้วยเรื่อง ‘ภาคบังคับ’ อะไรสักอย่างซึ่งเด็กวัยรุ่นที่อาศัยอยู่ในโครงสร้างสังคมเพื่อนฝูง ‘จำเป็น’ ต้องโกรธ จำไม่ได้แน่ชัดว่าเรื่องอะไร อาจเป็นการล้อชื่อพ่อ ผมชกเขาเข้าที่ตรงไหนก็จำไม่ได้เสียแล้ว แต่คาดว่าคงเป็นจุดที่เขาไม่เจ็บ – หรือไม่ หมัดของผมก็อาจเบาเหมือนปุยนุ่น

การทำให้เพื่อนโกรธด้วยเรื่อง ‘ภาคบังคับ’ อย่างการล้อชื่อพ่อ เอาของไปซ่อน ล้อเลียนเรื่องแฟน ฯลฯ ถึงวันนี้ผมคิดว่านั่นเป็น ‘หน้าที่’

และเป็น ‘หน้าที่’ ด้วยเช่นกัน ที่ผู้ถูกล้อเลียนจำเป็นจะต้องโกรธตอบ

เป็น ‘หน้าที่’ ของเด็กวัยรุ่นที่อาศัยอยู่ในโครงสร้างสังคมเพื่อนฝูงที่มีวิธีคิดและวิธีปฏิบัติอย่างคุ้นเคยกับการใช้ความรุนแรงทางตรงเสียจนนำเอาความรุนแรงนั้นมา ‘ล้อเล่น’ ได้ และผมคิดว่าการที่เพื่อนคนนั้นหัวเราะให้ผมหลังถูกชกด้วยหมัดปุยนุ่นได้ ย่อมแสดงว่าเขามี ‘วุฒิภาวะ’ ในการมองความรุนแรงทางตรง, ในระดับสูงทีเดียว

โลกในวัยรุ่นยังซับซ้อนกับวิธีคิดได้ถึงเพียงนั้น ครั้นเมื่อมันจำลองแบบมาสู่โลกใบใหญ่ บางครั้งเราจึงเข้าใจไม่ได้สักนิด ว่าเหตุใดดอกไม้แสนงามแบบบางบางดอก จึงถูก ‘ชก’ เสียจนกลีบบอบช้ำ และกำแพงเหล็กกล้าบางแห่ง เหตุใดจึงทนทานต่อการถูก ‘ชก’ ได้ถึงขนาดนั้น

ทว่า…บางคนที่ถูกชก – ก็อาจไม่รู้ตัวเลยว่ามีใครกำลังชกเขาอยู่ และอีกหลายคนที่ไม่ได้มีใครแตะต้อง ก็อาจรู้สึกเจ็บปวด คล้ายมีหมัดที่มองไม่เห็นกำลังรัวกำปั้นใส่

การถูกชกคงมีหลายแบบมากกว่าแค่การถูกชกในแง่บวกและแง่ลบ

และบางคนก็แสดงธาตุแท้ของตัวเองออกมา, เมื่อถูกชก