รักไม่สมหวัง จัดการกับมันยังไงดี

มีรุ่นน้องถามว่า จะจัดการกับความรักที่ไม่สมหวังอย่างไรดี เป็นเรื่องที่ฟังดูง่าย คือรักเขา แต่เขาไม่รักตอบ ทำให้เจ็บ

บอกรุ่นน้องไปว่า ความรักเหมือนเอนไซม์ คือมันเป็นเรื่องจำเพาะเจาะจง เอนไซม์จะจับกับ ‘ตัวรับ’ (receptor) ที่มีรูปร่างเฉพาะเหมาะเจาะกับมันเท่านั้น จึงจะ ‘เร่งปฏิกิริยา’ อะไรสักอย่างในร่างกายขึ้นมาได้

ความรักที่ไม่ได้รับรักตอบก็เหมือนเอนไซม์ทำงานผิดที่ มันไปเจอกับตัวรับที่ไม่เหมาะสมกับรูปร่างของมัน เลยจับกันไม่ได้ ปฏิกิริยาต่างๆก็ไม่เกิด คำถามก็คือ เอนไซม์ตัวนั้นจะยังวนเวียนอยู่แถวนั้นเพื่อพยายามจับกับตัวรับให้ได้-ได้ไหม

คำตอบก็คือได้ แต่จะไม่มีวันเกิดอะไรขึ้น หรือหากจะเกิด ก็อาจต้องใช้สิ่งอื่นๆช่วย เช่นใช้โคเอนไซม์ หรือสร้างกระบวนการ modification อื่นๆเข้ามาดัดแปลงบิดผันโมเลกุล ซึ่งในที่สุดก็อาจพอทำให้เกิดปฏิกิริยาขึ้นมาได้ แต่ไม่ ‘แรง’ หรือ ‘ตรงไปตรงมา’ เท่ากับเมื่อเอนไซม์และตัวรับเข้ากันได้พอดีหรอก

ความรักอาจคล้ายเอนไซม์ แต่ชีวิตไม่เหมือน เพราะเราไม่ได้เป็นแค่สารเคมีอะไรสักอย่าง เราเป็นมนุษย์ที่มีความรู้สึก มีความเป็นไปของตัวเอง แม้เราจะรู้สึกว่า ‘จากมาก็เจ็บ’ แต่ที่จริงจะเจ็บแค่ช่วงแรกๆเท่านั้น ถ้าเราทอดเวลาให้ผ่านไปหนึ่งวัน หนึ่งสัปดาห์ หนึ่งเดือน หรือหนึ่งปี สักวันความเจ็บก็ต้องหายไป

แต่ความเจ็บที่ไม่ยอมปล่อยนั้น อาจยาวนานเท่ากับหนึ่งชีวิต…หรือกว่านั้น